مقایسه محلول های مختلف تزریقی (کریستالوئید و کلوئید) در جلوگیری از سقوط فشار خون در حین بیحسی نخاعی

ثبت شد و در سه نوبت و در مدت 20 دقیقه سه بار فشارخون بیماران توسط فشارسنج جیوه ی اندازه گیری گردید و map آنها محاسبه و معدل این سه فشار به عنوان فشار پایهء بیمار تلقی گردید. پس از اندازه گیری وزن بیماران گروه اول 15mi/kg محلول ژلاتین (هماکسل) به صورت قطره ای مداوم تجویز شد. پس از ورود بیماران به اتاق عمل و انجام بیحسی نخاعی که با تزریق 100mg لیدوکئین 5 درصد در مدت 10 ثانیه در فضای l3-l4 بوده است و توسط سوزن quincke شماره 23 انجام شده است . هر دقیقه فشار متوسط شریانی (map) اندازه گیری، محاسبه و ثبت گردید و در صورت مشاهده افت فشارخون با 5mg افدرین و 200ml محلول رینگر درمان شدند. همچنین 8 دقیقه پس از انجام بیحسی نخاعی hr از روی پالس اکسیمتر قرائت و ثبت گردید. نتایج حاصله عبارتند از 7 مورد افت فشارخون در گروه اول (کریستالوئید) پس از بیحسی نخاعی و 1مورد افت فشارخون در گروه دوم (کلوئید) و تغییرات کمتر hr در گروه دوم پس از بیحسی نخاعی است . از این مقاله می توانیم نتیجه بگیریم که انفوزیون محلول کلوئیدی مانند محلول ژلاتین موجب پیشگیری از افت فشارخون و تغییرات کمتر آن پس از بیحسی نخاعی میشود و استفادهء معمول از آن می تواند موجب بهتر شدن نتیجه در بیماران و استفادهء بیحسی نخاعی در تعداد بیشتری از بیماران می شود.